Εδώ και μερικά χρόνια, η απήχηση του Linux και των διανομών του φαίνεται να διευρύνεται σταδιακά, παρά τα σχετικά χαμηλά ποσοστά χρήσης που καταγράφουν οι διάφορες έρευνες. Άλλωστε, είναι πρακτικά αδύνατο να προκύψει κάποιος ουσιαστικός αριθμός χρηστών, εφόσον πρόκειται για ένα λειτουργικό σύστημα που δε διαθέτει καμία ολοκληρωμένη μέθοδο καταγραφής (σκιώδη ή μη).
Θα έλεγε κάποιος ότι, επιτέλους, πραγματοποιείται το ευκταίο και πως ο ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός χρηστών μόνο καλά μπορεί να φέρει στο Linux. Η πραγματικότητα, όμως, δεν είναι και τόσο ρόδινη.
Εμπειρικά, μπορούμε να διαχωρίσουμε αυτό το πλήθος σε δύο κατηγορίες: από τη μία έχουμε ανθρώπους που απογοητεύτηκαν από τα ιδιοταγή λειτουργικά και ανακάλυψαν ότι υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος έξω από αυτά, που όμως τους είναι παντελώς άγνωστος. Από την άλλη υπάρχουν εκείνοι που έχουν την ανάγκη να αισθάνονται «ξεχωριστές πεταλουδίτσες», η οποία καλύπτεται σε κάποιον βαθμό από τη διαφορετικότητα του Linux.
Και αν η δεύτερη κατηγορία δεν είναι άξια λόγου, η πρώτη -μάλλον, τα φαινόμενα που παρατηρούνται γύρω από αυτήν- θα μας απασχολήσει στο παρόν άρθρο.
Η γενιά των αδιάφορων χρηστών Linux
Βλέπετε, δεν έρχονται μόνοι. Φέρνουν μαζί τους προσεγγίσεις και νοοτροπίες ξένες προς το Linux, που όχι απλά δε συναντούν αντίσταση αλλά ριζώνουν και με τον καιρό επεκτείνονται. Η αδιαφορία για τη γνώση, η απαίτηση άμεσης επίλυσης κάποιου προβλήματος (από άλλους πάντα) και η επικοινωνία με τη χρήση μέσων που δεν την ευνοούν είναι χαρακτηριστικές περιπτώσεις.
Οι άνθρωποι αυτοί δεν παρουσιάζουν ενδιαφέρον για τον πλούτο της γνώσης περί του Linux που έχει συγκεντρωθεί εδώ και τόσες δεκαετίες, και βεβαίως δεν επιθυμούν να εμπλακούν σε συζητήσεις. Αντιθέτως, έλκονται από το «εύκολο και γρήγορο», καθώς αυτό δεν περιλαμβάνει τη διαδικασία της κριτικής σκέψης.
Ίσως εδώ να υπάρχει και κάποιο μερίδιο ευθύνης της ευρύτερης κοινότητας, μέρος της οποίας έχει απωλέσει την ιδιότητα του συνοδοιπόρου που θα εμφυσήσει αυτήν τη γνώση στους νεόκοπους χρήστες και αναλώνεται σε μια μάταιη διαδικασία ικανοποίησης κάθε ανάγκης τους.
Εκείνος, όμως, που δε διαθέτει γνώση αλλά και δεν την αποζητά, είναι διαρκώς εκτεθειμένος στην παραπληροφόρηση και μοιραία καταλήγει να «ενημερώνεται» από πηγές όπου η πραγματική πληροφορία εκλείπει.
Linux, YouTube και τηλευαγγελιστές
Καθώς το Linux δεν είναι αποκομμένο από τον υπόλοιπο κόσμο, όπου απαντώνται οι «influencers» και διάφορα άλλα κακώς κείμενα, δε θα μπορούσε να λείπει η εμφάνιση των τηλευαγγελιστών (ή μήπως βιντεοευαγγελιστών;) του YouTube.
Δε θα μπω στα χωράφια της Ψυχολογίας για να αναλύσω τη δύναμη της εικόνας στον ανθρώπινο νου. Θα προσπαθήσω, όμως, να θέσω αυτό το φαινόμενο στην πραγματική του διάσταση.
Οι τηλευαγγελιστές στους οποίους αναφέρομαι, λοιπόν, μπορεί να παράγουν περιεχόμενο με ρυθμό πολυβόλου αλλά δεν είναι άτομα που επιθυμούν πραγματικά να μεταδώσουν γνώση για το Linux και να βοηθήσουν τους χρήστες. Λυπάμαι αν αυτό στεναχωρεί κάποιους θεατές τους που ενδεχομένως διαβάζουν αυτό το άρθρο μα είναι αλήθεια. Σε πολλές περιπτώσεις, δε, οι πληροφορίες που παρέχονται σε αυτά τα βίντεο είναι ελλιπείς —αν όχι απόλυτα ανακριβείς.
Θα δυσκολευτείτε πολύ να εντοπίσετε οποιονδήποτε τηλευαγγελιστή σε κάποιον από τους γνωστούς διαύλους επικοινωνίας μιας διανομής ή ενός λογισμικού, καθώς εκεί «παραμονεύουν» άτομα με ουσιαστική εμπειρία, που θα εξέθεταν τους ίδιους και τις υποτιθέμενες γνώσεις τους.
Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν άφαντοι για την ευρύτερη κοινότητα του Linux (κάτι που μπορεί να διαπιστωθεί πολύ εύκολα) πριν από την ενασχόλησή τους με το YouTube και απέκτησαν «διασημότητα» ακριβώς επειδή παρέχουν όλα εκείνα που χρειάζεται η νέα γενιά χρηστών. Εικόνα, επιφανειακή ανάλυση και «ευκολία».
Τα παραπάνω θα μπορούσαν να θεωρηθούν απλά ένα άσχημο φαινόμενο σε μια μικρή γωνιά του Διαδικτύου, όμως είναι κάτι περισσότερο. Δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με τη διάδοση της ημιμάθειας στη χρήση του Linux αλλά και με ανθρώπους που το χρησιμοποιούν ως πρόσχημα για να εκφράσουν τις προσωπικές τους πεποιθήσεις στο κοινό, αξιοποιώντας ένα μέσο με τεράστια επιρροή.
Κάπως έτσι, οι ανυποψίαστοι χρήστες καταλήγουν να παρακολουθούν -ίσως και να θεωρούν «αυθεντία»- έναν τύπο από τη μαγευτική ύπαιθρο των ΗΠΑ, που σταδιακά μετατρέπεται σε κακέκτυπο του Stallman με περίεργες απόψεις, ο οποίος κάνει ξεκάθαρα κήρυγμα πολιτικής φύσης πασπαλισμένο με Linux.
Και δεν είναι ο μόνος. Κάποιος άλλος τη μια μέρα αναρτά ένα βίντεο όπου μας καλεί να αποσυνδέσουμε την πολιτική από το ΕΛ/ΛΑΚ και την άλλη διατυμπανίζει ότι του απαγορεύτηκε η συμμετοχή σε κάποιο κοινωνικό δίκτυο περί τεχνολογίας επειδή ο ίδιος εξέφρασε πολιτική άποψη (μάλλον όχι τυχαία, υποστήριζε τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ), κάτι που δεν αποφεύγει να κάνει σε κάθε βίντεό του.
Ένας τρίτος αναλύει, μεταξύ αστείου και σοβαρού, τους λόγους ύπαρξης ελιτισμού στο Linux και καταλήγει ότι αυτός είναι δικαιολογημένος και καλώς υφίσταται, καθώς οι χρήστες του δεν είναι αδαείς όπως εκείνοι άλλων λειτουργικών.
Αν τώρα καταφέρει κάποιος να προσπεράσει όλους αυτούς, πιθανότατα θα πέσει πάνω σε ένα από τα δεκάδες βίντεο-οδηγούς που κυκλοφορούν, ο δημιουργός των οποίων έχει εντελώς επιφανειακή γνώση για αυτό που παρουσιάζει κάθε φορά αλλά και συνηθίζει να σταματά ξαφνικά την παροχή πληροφοριών, αφήνοντας τον θεατή μπερδεμένο.
Αυτές οι αναφορές «φωτογραφίζουν» τέσσερα συγκεκριμένα άτομα, όμως είναι απλά ενδεικτικές. Υπάρχουν πολύ περισσότεροι σαν αυτούς εκεί έξω και όλοι τους κάνουν κακό στο Linux, στο ΕΛ/ΛΑΚ αλλά και σε όσους τους παρακολουθούν.
Το κακό αυτό μεγεθύνεται από την ίδια την επιλογή του YouTube ως μέσο (διάδοσης για τους τηλευαγγελιστές αλλά και «ενημέρωσης» για τους χρήστες), αφού εδώ η δύναμη της εικόνας που προαναφέρθηκε συνδυάζεται με την παντελή απουσία διαλόγου, αποφεύγοντας έτσι την επαλήθευση ή τη διάψευση της πληροφορίας και καθιστώντας τη ροή της μονόδρομη —οι αντίστοιχες «ελεύθερες» πλατφόρμες έχουν το ίδιο πρόβλημα, εξ ου και ορισμένοι τηλευαγγελιστές έχουν καταφύγει σε αυτές.
Η ανάγκη επαναπροσδιορισμού και αλλαγών
Δεν ξέρω αν όλο αυτό είναι σημείο των καιρών ή αν υποκρύπτει την αδυναμία της κοινότητας του Linux να προσαρμοστεί στις σύγχρονες ανάγκες, παραμένοντας έτσι προσηλωμένη σε παρωχημένες μεθόδους μετάδοσης της γνώσης και της ορθής πληροφορίας.
Εντούτοις, το φαινόμενο των τηλευαγγελιστών που προωθούν μια αλλοιωμένη εικόνα του Linux και του ΕΛ/ΛΑΚ είναι ενδεικτικό ενός κόσμου που αλλάζει και οι συνέπειες είναι ήδη ορατές, αφού οι ανυποψίαστοι χρήστες δεν παρακολουθούν απλά αλλά επηρεάζονται, ακολουθούν και μεταδίδουν με τη σειρά τους τις «συμβουλές», εξαπλώνοντας έτσι το κακό και διευρύνοντας παράλληλα τη «φήμη» εκείνων που τους βλάπτουν.
Ευτυχώς, η πραγματική γνώση εξακολουθεί να υπάρχει και δεν πρόκειται να εξαφανιστεί. Θα πρέπει, όμως, να αντιληφθούμε ότι αυτή ολοένα και απομακρύνεται από τους νέους χρήστες, και να αναζητήσουμε νέες μεθόδους μετάδοσής της.
Δε μπορεί, δεν πρέπει η πρώτη επαφή κάποιου με το Linux και το ΕΛ/ΛΑΚ -συνεπώς και η πολύ σημαντική εντύπωση που σχηματίζει- να είναι ένας αχαρακτήριστος (αν όχι επικίνδυνος) τύπος στο YouTube. Μπορούμε να το κάνουμε καλύτερα, δε νομίζετε;
Πηγή άρθρου: https://planet.ellak.gr/ , https://osarena.net