Όπως παρατήρησε ο Lessig στο βιβλίο του το 1999 «CODE, and other laws of cyberspace» , η πρακτική εμπειρία ενός πολίτη από το νόμο και την κοινωνία σήμερα γίνεται μέσω του λογισμικού που εφαρμόζει τον γραπτό νόμο. Όλος ο κώδικας υπολογιστή που διέπει τη ζωή και την ελευθερία μας θα πρέπει να είναι ανοιχτός σε δημόσιο έλεγχο σε αυτή τη νέα εποχή. Περισσότερο από το να μας επιτρέπουν απλώς να προστατεύουμε τις ελευθερίες μας τώρα, οι μελλοντικοί ιστορικοί θα χρειαστούν επίσης χρησιμοποιήσιμο πηγαίο κώδικα, εάν θέλουν να κατανοήσουν πλήρως το ψηφιακό μας παρόν ως το ιστορικό τους παρελθόν.
Εκλαϊκεύοντας τις προϋπάρχουσες έννοιες από το κίνημα του ελεύθερου λογισμικού , O Ανοιχτός Κώδικας βρίσκεται στο επίκεντρο της επανάστασης της τεχνολογίας για 25 χρόνια. Οι άδειες ανοιχτού κώδικα παρέχουν όλα τα απαραίτητα δικαιώματα σε οποιονδήποτε και σε όλους για χρήση, βελτίωση, κοινή χρήση και δημιουργία εσόδων από το λογισμικό που τροφοδοτεί σύγχρονα συστήματα και δίκτυα, ενδυναμώνοντας τη συνεργασία με πολλούς «γνωστούς άλλους» για τη δημιουργία αποτελεσμάτων μεγαλύτερα από ό,τι θα μπορούσε κανείς μόνος του. Οι Εγκεκριμένες Άδειες Ανοικτού Κώδικα είναι η κρυφή δύναμη πίσω από το Linux, το Apache, το Mozilla, το Android και άλλα.
Παρέχοντας όμως όλα τα απαραίτητα δικαιώματα για την εξέλιξη του λογισμικού που τροφοδοτεί τα σύγχρονα συστήματα και τα δίκτυα, ο ανοιχτός κώδικας παραχωρεί επίσης ανεπιφύλακτα την άδεια σε «άγνωστους άλλους» να επαναχρησιμοποιήσουν, να φιλοξενήσουν εκ νέου, να επαναχρησιμοποιήσουν και να επαναστατήσουν. Επιτρέπει επίσης στους ψηφιακούς αρχειοθέτες να αποθηκεύουν, να αναδιαμορφώνουν και να ανανεώνουν τα μέσα πρόσβασης μακροπρόθεσμα.
Η διαθεσιμότητα στους «άγνωστους άλλους» — στην κοινωνία γενικά, και στους απογόνους μας — είναι κρίσιμη για το μέλλον μας. Όταν το λογισμικό παραμένει κλειδωμένο εντός της εταιρείας ή του ιδρύματος, όταν ο κώδικας που δημιουργείται από το κράτος με δημόσιους πόρους παραμένει μυστικός, δεν προσθέτει στη συλλογική μας γνώση και η καινοτομία που ενσωματώνει χάνεται στην κοινωνία όταν ο «ιδιοκτήτης» προχωρά. Αυτό ήταν το αρχικό κίνητρο για τις προηγούμενες γενιές να δημιουργήσουν προσωρινά πνευματικά μονοπώλια ως κίνητρο στους δημιουργούς να δημοσιοποιήσουν τις δημιουργίες τους.
Με την πάροδο του χρόνου, αυτά τα πνευματικά μονοπώλια θεωρήθηκαν τα ίδια ως ιδιοκτησία και η γνώση και ο πολιτισμός που ενσωματώνουν αποκρύπτονται όλο και περισσότερο από την κοινωνία χρησιμοποιώντας αυτό ως πρόσχημα. Ο Ανοιχτός Κώδικας επιτρέπει σε αυτόν τον νέο πλούτο να «δαπανηθεί» με έναν νέο τρόπο για την τόνωση της συνεργασίας. Η συνεργασία στην κοινότητα έχει προχωρήσει για να ενισχύσει την καινοτομία και να επιταχύνει την υιοθέτηση. Είναι επομένως ιδιαίτερα σημαντικό το λογισμικό που χρηματοδοτείται με δημόσιο χρήμα να βρει το δρόμο του στο Software Heritage.
Το Software Heritage ολοκληρώνει το νέο κοινωνικό συμβόλαιο που ενεργοποιήθηκε από τον Ανοιχτό κώδικα. Παρέχει την απόλυτη ιστορική αναφορά για τον κώδικα πίσω από την κουλτούρα μας και την ολοκληρωμένη βιβλιοθήκη για να παρέχει ένα «θεμέλιο» για το μέλλον. Θα πρέπει να προσπαθήσουμε να βάλουμε όλο το λογισμικό που έχει σημασία σε αυτό το νέο διαδικτυακό αρχείο για κώδικα.
Το λογισμικό είναι ένα πολιτιστικό τεχνούργημα, ένα εργαλείο ελέγχου και ελευθερίας ανάλογα με το χέρι που το χειρίζεται. Είναι επιτακτική ανάγκη όλο το λογισμικό να είναι ανοιχτό για έλεγχο και να διατηρηθεί για τις επόμενες γενιές.
Πηγή άρθρου: https://blog.opensource.org/