Όταν ο Linus ανακοίνωσε για πρώτη φορά το νέο του έργο, το Linux, στις 25 Αυγούστου 1991, ήταν ένα «εντελώς προσωπικό έργο» όπως είχε πει. Ο πυρήνας αποτελούταν από 10.000 γραμμές κώδικα και μπορούσε να τρέξει μόνο σε έναν τύπο σκληρού δίσκου. Δηλαδή, στον τύπου σκληρού δίσκου που χρησιμοποιούσε ο ίδιος (ο Linus). Πίστευε ότι το έργο του θα προξενήσει το ενδιαφέρον άλλων φοιτητών και θα γινόταν αντικείμενο θεωρητικής μελέτης.
Αυτές οι πρώιμες ημέρες είναι εκείνες τις οποίες θυμάται περισσότερο. Τότε που προσπαθούσε να επιλύσει δύσκολα προβλήματα και να δημιουργήσει κάτι από το τίποτα.
Σήμερα, ο πυρήνας Linux υποστηρίζει περισσότερες από 80 αρχιτεκτονικές, μετρά περί τις 22 εκατομμύρια γραμμές κώδικα, με περισσότερους από 5000 προγραμματιστές και 500 εταιρίες να συνεισφέρουν σε αυτόν.
Πλέον ο Linus δεν γράφει και πολύ κώδικα. Τους προηγούμενους 15 μήνες ήταν υπεύθυνος για την υπογραφή μόνον του 0.2 τοις εκατό των patches τα οποία στάλθηκαν (αυτά σύμφωνα με το kernel report). Είναι όμως υπεύθυνος για τη σωστή λειτουργία και ανάπτυξη του όλου έργου.
«Είμαι περήφανος όταν η διαδικασία ανάπτυξης δουλεύει πραγματικά και οι άνθρωποι κάνουν τη δουλειά τους, όπως επίσης όταν δεν έχουμε πολλά προβλήματα» , λέει ο Torvalds.
Τα πράγματα δεν ήταν όμως πάντοτε έτσι. Όπως τόνισε και το Torvalds «Πραγματικά πήρε καιρό πριν γίνει επαγγελματικό το όλο έργο, ενώ μερικοί από εμάς ακόμη δυσκολευόμαστε».
Τότε που ο Linus Torvalds παραλίγο να τα παρατήσει
Δεκαπέντε χρόνια πριν, όταν το εμπορικό ενδιαφέρον για τον πυρήνα Linux αρχίζει να αυξάνεται, όμως η κοινότητα των προγραμματιστών παρέμενε ακόμη πολύ μικρή, η όλη διαδικασία άρχισε να γίνεται πραγματικά μη διαχειρίσιμη.
«Αυτή ήταν ίσως η μοναδική στιγμή στην ιστορία του Linux όπου ήμουν κάπως σαν: «Αυτό δεν πρόκειται να δουλέψει», λέει ο Torvalds. «Εκ των υστέρων βλέπω ότι αυτή ήταν η στιγμή που ίσως να τα παρατούσα».
Η κοινότητα όμως αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το Bitkeeper ως το revision control system και αυτό ήταν που έσωσε τη κατάσταση. Αργότερα βέβαια ο Linus δημιούργησε το GIT, για τη διαχείριση της ανάπτυξης του πυρήνα Linux, όταν το Bitkeeper άρχισε να γίνεται δύσχρηστο.
Από τότε, τα πράγματα κυλούν ομαλά στην ανάπτυξη του έργου. Έχουν υπάρξει αρκετές διαμάχες και αψιμαχίες μεταξύ του Linus και άλλων προγραμματιστών, συνήθως όμως αφού ηρεμήσουν τα πράγματα, επιστρέφει πίσω στη δουλειά.
«Είχα αρχίσει να ανησυχώ για τυχόν κατακερματισμό του έργου και κάποια στιγμή το θεωρούσα σχεδόν αναπόφευκτο», λέει ο Torvalds.
Εδώ έρχεται η άδεια χρήσης GPLv2 η οποία διαχειρίζεται, το πως μπορείς να αντιγράψεις, να τροποποιήσεις και να διαμοιράσεις το λογισμικό. Ήταν αποφασιστικής σημασίας για την επιτυχία του έργου.
«Αγαπάω την GPLv2», λέει ο Torvalds. «Ήταν ένας από τους καθοριστικούς παράγοντες για το Linux».
Σήμερα, νεότερα λειτουργικά συστήματα όμως τα Zephyr και Fuchsia αναπτύσσονται για μικρό-συστήματα σχεδιασμένα για IoT (Internet of Things). Ο Torvalds παραδέχεται ότι δεν κοιτάζει τον πηγαίο κώδικα γι’ αυτά τα έργα πλέον. Υποστηρίζει ότι δεν τον βοηθά ιδιαίτερα να κοιτά τον πηγαίο κώδικα, εκτός και αν χρειάζεται να διορθώσει κάτι. Δηλώνει όμως ότι για ένα έργο, για να γίνει μεγάλο, να προσελκύσει ανθρώπους που θα συνεισφέρουν, η άδεια χρήσης είναι σημαντική.
«Υπό την GPL… κανένας δεν θα εκμεταλλευτεί τον κώδικά σου, θα παραμείνει ελεύθερος», λέει ο Torvalds.
Πηγή: linux.com