Τόσο η Red Hat όσο και η Canonical έχουν δωρεάν “εμπορικές” διανομές: η CentOS και η Ubuntu αντίστοιχα. Η SUSE δεν είχε κάτι αντίστοιχο, μέχρι την ελευση της έκδοσης Leap.
Η γέννηση της Leap έγινε στο συνέδριο SUSECon 2015 όπου έγινε η επίσημη ανακοίνωση από την SUSE. Η πληροφορία που διαδιδόταν τότε, και αποδείχτηκε περίτρανα τα επόμενα χρόνια, ήταν ότι η έκδοση Leap είναι μια εναλλακτική στο Ubuntu, το CentOS και το Debian για servers παραγωγής. Ωστόσο, λίγα είναι γνωστά για την Leap ακόμα και σήμερα. Γνώμη μου είναι ότι δεν έχει προωθηθεί ικανοποιητικά στην Ελλάδα για να είναι τόσο δημοφιλής όσο είναι οι άλλες διανομές. Σε συνέδρια του εξωτερικού έχω ακούσει ότι είναι περισσότερο σταθερή διανομή ακόμα και από την παρασοδιακή Ubuntu.
Πάμε να δούμε τα σημεία που πρέπει να γνωρίζετε:
Η έκδοση Leap διαθέτει το “DNA” της SUSE Linux Enterprise (SLE)
Θα μας μάθεις και γενετική; Πληροφορική θέλουμε να διαβάσουμε εδώ…
Λοιπόν, η openSUSE Leap μεταγλωττίζεται από τον πηγαίο κώδικα της SLE. Η πρώτη έκδοση, 42.1, βασίστηκε στο πρώτο service pack της SLE 12. Το πώς αυτό θα συνεχιστεί είναι ενδιαφέρον: η SLE βασίζεται στην openSUSE, καθιστώντας την upstream για την SLE. Ταυτόχρονα, η SLE προσθέτει πακέτα που χρειάζονται για τους εταιρικούς πελάτες. Πλέον, τα πακέτα αυτά θα είναι διαθέσιμα και για τους χρήστες της Leap. Έτσι, η SUSE (SLE) γίνεται upstream για την Leap.
Γενικά όλες οι ομάδες της κοινότητας openSUSE θα έχουν πλήρη ελευθερία να κάνουν ότι θέλουν, αλλά στην πλειονότητα των περιπτώσεων, τους αρέσει να έχουν ένα σύστημα σταθερό όπως είναι η SLE. Έτσι μπορεί να θεωρηθεί ότι Leap και SLE θα παραμείνουν είναι παρόμοιες στην βάση τους.
Δεν θα έχουμε εκδόσεις με ημερομηνία λήξης 9 μήνες
Η κοινότητα openSUSE ακολουθούσε έναν κύκλο κυκλοφορίας της διανομής κάθε 9 μήνες. Αυτό τελείωσε. Η Leap ακολουθεί τώρα τον κύκλο κυκλοφορίας της SLE. Θα υπάρξουν κυκλοφορίες σε “συγχρονισμό” με εκδόσεις της SLE και των service packs.
Έτσι τώρα υπάρχει λιγότερη εργασία για τους χρήστες openSUSE, οι οποίοι έπρεπε να αναβαθμίζουν το σύστημά τους κάθε 9 μήνες. Την ίδια στιγμή, καθώς ακολουθεί την SLE, κάθε έκδοση θα έχει πολύ μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Επίσης, τερματίστηκε το project Evergreen για εκδόσεις openSUSE, καθώς η Leap θα έχει πολύ μεγαλύτερο “προσδόκιμο ζωής”.
Σκοπός μια ώριμη και σταθερή έκδοση
Δεδομένου ότι η Leap θα συμβαδίζει με την SLE, στο επίκεντρο θα είναι η “ωριμότητα” και η “σταθερότητα”.
Οι εταιρικοί πελάτες δεν μπορούν να αντέξουν ασταθή, ανώριμα και μη δοκιμασμένα πακέτα. Όλα πρέπει να δοκιμαστούν αυστηρά για να εξασφαλίσουν ότι δεν θα χαλάσουν και τους προκαλέσουν απώλειες (όχι μόνο οικονομικές όσο και δεδομένων).
Οι ομάδες στην κοινότητα openSUSE δημιούργησαν ένα εξαιρετικό εργαλείο ελέγχου που ονομάζεται OpenQA, το οποίο επίσης χρησιμοποιείται από την Fedora, για την αυτοματοποίηση των δοκιμών. Στην SUSE χρησιμοποιούν το εργαλείο αυτό και στην SLE, το οποίο κάνει τα επερχόμενες εκδόσεις SLE και Leap τις πιο σταθερές εκδόσεις. Έτσι, αν ψάχνετε για μια στερεά διανομή σαν βράχο για να τροφοδοτήσετε τις υποδομές σας, μην ψάχνετε πολύ. Η Leap είναι για εσάς.
Συντηρητικά πακέτα
Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά – η ωριμότητα και η σταθερότητα – προέρχονται από καλά δοκιμασμένα και πλήρως “ώριμα” πακέτα, κάτι που υποδηλώνει μια συντηρητική προσέγγιση.
Η Leap θα προσφέρει μόνο πλήρως δοκιμασμένα και σταθερά πακέτα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα είναι η τελευταία έκδοση προγραμμάτων. Παράδειγμα η Leap 15 διαθέτει το GNOME 3.26.x, και όχι με τo 3.30.
Θεωρητικά θα μπορούσατε να εγκαταστήσετε τα τελευταία πακέτα μέσω πρόσθετων αποθετηρίων. Η όλη ιδέα της έκδοσης Leap είναι να κρατήσει το σύστημα σταθερό. Σε αντίθεση με το Debian, το οποίο είναι γνωστό ότι είναι το πιο σταθερό λειτουργικό σύστημα, αλλά αν και είναι πάρα πολύ άκαμπτο, τα πακέτα είναι πολύ παλιά. Με openSUSE, παίρνετε τα καλύτερα και των δύο κόσμων: σταθερό και ώριμο, αλλά παίρνετε ενημερωμένα πακέτα. Ωστόσο, αν ψάχνετε για τα πιο πρόσφατα πακέτα, τότε θα πρέπει να δοκιμάσετε την έκδοση Tumbleweed.
Κάνει και για τον διακομιστή σας
Ο τομέας στον οποίο το openSUSE θέλει κάνει πραγματικά την αλλαγή είναι οι διακομιστές. Μέχρι στιγμής, η openSUSE λείπει από την αγορά των διακομιστών. Η έκδοση Leap είναι το CentOS και το Debian της SUSE.
Η μετατόπιση της εστίασης προς τη βάση SLE, την ωριμότητα, τη σταθερότητα και μια συντηρητική προσέγγιση στο λογισμικό είναι για προσανατολισμό της Leap για τους διακομιστές.
Όλα τα γραφικά περιβάλλοντα επιφάνειας εργασίας είναι διαθέσιμα
Υπάρχουν πολλές διανομές, κυρίως η Ubuntu, που δεν μπορούν να εγκαταστήσουν διαφορετικά περιβάλλοντα επιφάνειας εργασίας ταυτόχρονα, διότι οι διενέξεις των πακέτων προκαλούν μη λειτουργικό σύστημα. Αυτό δεν συμβαίνει με την openSUSE. Μπορείτε να εγκαταστήσετε πολλαπλές γραφικές διεπαφές πλάι-πλάι από το YaST χρησιμοποιώντας μοτίβα και εναλλαγή μεταξύ τους από την οθόνη σύνδεσης.
Επίλογος
Η έκδοση Leap αλλάζει τα δεδομένα. Έχει τη σταθερότητα του Debian, την αφοσίωση του CentOS στο διακομιστή και την ευρωστία του Ubuntu – όλα σε ένα πακέτο. Είναι κατάλληλο για έναν τελικό χρήστη που θέλει ένα πολύ σταθερό λειτουργικό σύστημα για το PC. Είναι ιδανικό για προγραμματιστές, διαχειριστές συστημάτων και τρελαμένους με τις διανομές Linux. Ο πραγματικός στόχος της Leap είναι ο χώρος των διακομιστών, όπου οι εταιρείες Web Hosting, οι VPS και οι προμηθευτές cloud έχουν τώρα ένα λειτουργικό σύστημα που τους φέρνει πιο κοντά στο SUSE Linux Enterprise.
Οι περισσότεροι power users χρειάζεται να χρησιμοποιήσουν ένα μείγμα λειτουργικών συστημάτων: Debian για Live servers, CentOS για τον διακομιστή στο σπίτι και ένα λειτουργικό με βάση το Ubuntu για τις καθημερινές εργασίες. Αλλά με την Leap μπορείτε να τα αντικαταστήσετε όλα και να τρέχετε το ίδιο λειτουργικό σύστημα σε όλα αυτά τα σενάρια.
Εάν σας έπεισε το άρθρο, μπορείτε να κατεβάσετε το ISO και να το δοκιμάσετε. Μπορείτε να δείτε πολλά άρθρα σχετικά με το openSUSE.
Πηγή άρθρου: https://eiosifidis.blogspot.com/